Choroba Leśniowskiego-Crohna (ch. L-C) należy do nieswoistych zapalnych chorób jelit (Inflammatory Bowel Disease – IBD). Jest
to grupa przewlekłych chorób o nie do końca poznanej patogenezie. W terapii choroby L-C wyróżnia się leczenie farmakologiczne,
żywieniowe oraz chirurgiczne. Chorobie Leśniowskiego-Crohna bardzo często towarzyszy niedożywienie, które manifestuje się
niedoborem składników odżywczych, utratą lub niedoborem masy ciała oraz zaburzeniami wzrastania. Niedożywienie stanowi główny
problem kliniczny u dzieci z ch. L-C, dlatego też tak bardzo istotną rolę odgrywa prawidłowe leczenie żywieniowe. Wielokrotnie
odpowiednio dostosowany schemat codziennej diety przyczynia się do ustąpienia zaostrzenia lub utrzymania remisji oraz poprawy
stanu odżywienia pacjenta, co jest niezwykle ważnym aspektem w przypadku rozwijającego się organizmu dziecka.
